woensdag 31 mei 2017

Toekomst plannen

Toekomst plannen

Nu de laatste maanden van deze opleiding aangebroken zijn kom ik meer tot besef dat ik straks echt de horeca uit ga. Waarom ik dit ga doen en mijn passie achter mij laat. Dit heeft te maken met het idee dat ik niet mijn hele leven in de horeca wil werken, ook dat ik op dit moment veel klachten heb van mijn lichaam door het zware werk. 
Mijn mening is daarom ook dat ik vind dat de horeca een best zwaar beroep is en het niet zo gemakkelijk is zoals veel mensen zeggen.
 Ik heb altijd met veel plezier gewerkt in restaurants, maar het is nu tijd om een andere slag in te slaan.  

Als ik dit diploma heb behaalt ga ik de cursus medische basis kennis beginnen gevolgd door de tek- cursus. Wat kan ik hier mee? Ik kan hiermee kousen aanmeten. Dit is belangrijk want ik ga in het bedrijf van mijn vader en Bonus moeder aan het werk. Mijn bonus moeder is dit bedrijf 19 jaar geleden gestart en het is een groot succes veel klanten dus veel werk. Nu heb ik de mogelijkheid om dit ook straks samen met mijn bonus zus over te gaan nemen. Ik kijk daar ook naar uit ik zie mijzelf ook echt als een leider en wat is mooier dan een eigen bedrijf te runnen. 


Verschil tussen Kerst en Pasen bij Van der Valk

Verschil tussen Kerst en Pasen bij Van der valk

Wat mij op viel dat bij van der Valk de drukste dagen niet heel erg veel van elkaar verschillen. Wat wel op viel is dat er met kerst veel meer stres is op de werkvloer en Pasen eigenlijk heel erg relax. Wat natuurlijk ook verschilt is de aankleding van de zalen, maar de tafels stonden op zich het zelfde in de zaal. Het was iets minder druk bij Pasen dan bij Kerst. Wat mij ook opviel is dat er voor beide feestdagen bizar veel personeel word ingeroosterd daardoor sta je ook met eigenlijk te veel mensen deze dagen en ik snap best wel dat dat logisch is de meeste lopen de avonden dan ook nog door en hebben hierdoor een lange dag. Dit was voor mij in beide gevallen niet zo. Veel collega's konden dat niet echt waarderen dat ik al vrij was en hun niet dat vind ik wel jammer. Maar goed Beide dagen overleefd en stiekem ben ik blij dat dit de laatste keer zal zijn dat ik met een feestdag moet werken.

Pasen bij van der Valk

Pasen bij van der valk

De dagen voor Pasen waren best rustig waardoor de zalen klaar gezet worden.  1e paas dag was druk, maar omdat we met 20 personeelsleden stonden viel het niet op dat het druk was. De sfeer met Pasen was erg relax veel minder gestrest dan met kerst. Dat was erg prettig! Ik had 1e paasdag weer een wijk samen met 2 andere collega’s hierdoor was onze wijk erg strak en schoon. Ook waren de gasten weer op tijd weg waardoor er snel door gewerkt kon worden om alles klaar te zetten voor de 2e paasdag.
 De 2e paasdag liep ook weer erg prettig dit ook doordat er minder gasten waren en doordat ik deze dag weer wijk liep met 2 andere collega’s. Beide dagen was ik om 17:00 uur klaar. Erg prettig om op tijd vrij te zijn met feestdagen zodat ik nog iets leuks kon doen met mijn familie.


einde is in zicht!

Het einde!

De laatste weken van mijn opleiding is inzicht. Nog een paar dingen hoef ik nog maar te doen, zoals de examens van gesprekstechnieken halen.
 Dan nog de examens van economie die blijken echt lastig te zijn dus nog even goed voor zitten en oefenen. 
Na deze blog nog 4 blogs! Dus het ziet er allemaal wel goed uit. Nog even vol houden en bikkelen en dan hopelijk ben ik op tijd klaar om in september mijn diploma te ontvangen!!

Dus er is nog een klein beetje werk aan de winkel maar we gaan er voor knokken!


maandag 1 mei 2017

De heerlijkste pizza!

De heerlijkste pizza

In mijn vakantie op Sardinië hebben wij natuurlijk pizza gegeten. Ik moet eerlijk zeggen dit was de aller lekkerste pizza die ik ooit heb gehad! De bodem en de tomatensaus waren zelf gemaakt en helaas gaven ze mij het recept van de saus niet! Wat mij verbaasde was dat je de pizza deelde in 1 grote bakplaat en dat 1 pizza 4 kleine stukjes zijn ipv. 1 grote ronde pizza. Het was doordat je een plaat deelde ook heel erg gezellig en je kon hierdoor verschillende pizza’s proeven ik had er bijv. 2 met 4 verschillende kazen er op en mijn vriendin had er 2 met ham en champions, haar vader, moeder en zusje hadden alle 3 de zelfde pizza ham, kaas, rode ui en de heerlijke sardijnse worst het restaurant heet “Mucelli” dus zeker een aanrader! We zijn hier ook 2 keer geweest in een week tijd. 





Mirto ( likeur)

Mirto

Liquore di mirto of Mirto is een likeur, die afkomstig is uit Sardinië. Er bestaan twee varianten:
·         Mirto Rosso (rode Mirto) is een zoete likeur, die van de bessen van de mirte wordt gemaakt
·         Mirto Bianco (witte Mirto) is een droge likeur, die van de bloesem en de bladeren van de mirte
De Corsicaanse variant van Mirto heet Myrte.
Mirto Roso heeft iets weg van een kruidenbitter.

Mirte:
De mirte (Myrtus communis) is een plant uit de mirtefamilie (Myrtaceae). Het is een dichte, veelvertakte, groenblijvende struik. De plant groeit in het wild op droge, zonnige plekken in het Middellandse Zeegebied, maar wordt ook als sierstruik toegepast.
De mirte is de heilige plant in het zoroastrisme.
De bloemen zijn geurig en hebben een doorsnede van 2 cm. Er zijn vijf witte kroonblaadjes en talloze meeldraden. De bloemknoppen zijn bolvormig. De bloemen groeien aan lange stelen in de oksels van de bovenste bladeren. De mirte heeft bolvormige, purperkleurige bessen die ongeveer 7 mm in doorsnede zijn.
Het gebruik:
Het harde, knoestige hout heeft verschillende toepassingen. Zo wordt er houtskool van gebrand. De bladeren, bloemen en vruchten leveren een olie die in de parfumerie wordt gebruikt.
Op Soekot, het Loofhuttenfeest van de Joden worden drie op de eerste dag van het feest geplukte mirtetakjes samen met andere takken en een geurige vrucht gebruikt voor het "Loelav zwaaien", een gebruik dat op Wajiekra (Leviticus) 23:40-41 is gebaseerd. De geurige maar smakeloze mirtetakken of "hadassiem" symboliseren de Joden die de Thora niet bestuderen maar wel toepassen. Ook zou de Mirte een gelukbrenger zijn bij het huwelijk en de vruchtbaarheid.
In Nederland geldt mirte als matig winterhard, maar valt op een beschutte plaats in luchtige grond in het westen te proberen. De struik zal dan zeker niet de hoogte bereiken als in de landen van oorsprong. Er zijn variëteiten onder andere een met bont blad en een met dubbele bloemen in de handel.
In Italië, met name op Sardinië, wordt van de bessen van de plant de likeur Mirto gemaakt.

Cannonau

Cannonau

Cannonau is het meest aangeplante blauw druivenras dat je aantreft in Sardinië. Smaaktechnisch is deze druif door velen geliefd, aangezien ze zeer sappige, fruitige wijnen voortbrengt die ook vaak nog een kruidig kantje vertonen. Al die positieve kenmerken compenseren ruimschoots het feit dat je er soms wel een vurig alcoholstaartje in terugvindt. 

Deze druif is echter geen autochtoon ras, maar niets anders dan de Franse grenache / Spaanse garnacha. Na jarenlange discussies is ondertussen de consensus bereikt dat Spanje de originele bakermat van dit druivenras is, en dat cannonau van daaruit is uitgezwermd naar Frankrijk en Italië.
Vele druivenrassen zijn best wel echte globetrotters te noemen want je vindt ze onder verschillende namen in meerdere landen ter wereld. Het fascinerende hierbij is wel dat één en het zelfde ras toch vaak verschillende karakteristieken kan ontwikkelen naar gelang het land waarin de druif groeit. De Sardische Cannonau is daar een prachtig voorbeeld van!

Vele wijndrinkers fronsen de wenkbrauwen bij het proeven van een Cannonau-wijn en vragen zich zuchtend weleens af wat voor een Italiaans ras dit nu weer is. Ze beseffen dan vaak niet dat ze dit ras eigenlijk wel al langer kennen maar onder een andere naam. De Italiaanse Cannonau is immers niets anders dan de Grenache uit Frankrijk (meer bepaald uit de Languedoc en de Roussillonregio's) of de Garnacha uit Spanje (Campo de Borja). Cannonau wordt binnen Italië ook soms wel eens Alicante of Tocai Rosso genoemd. En zelfs de Vernaccia di Serrapetrona zou tot dezelfde familie behoren! 
En met het Spaanse synoniem (Garnacha) wordt meteen de oorsprong duidelijk van de Cannonau. Dit ras werd door de Spanjaarden tijdens de Spaanse overheersing van het eiland vanaf de 14e eeuw naar Italië gebracht. Het is meer precies in Sardinië dat de Cannonau nu haar Italiaanse thuis heeft. Van oorsprong is zij dus echter Spaans. Toch heeft deze druif binnen Sardinië een eigen aard opgebouwd. Het is nu de perfecte begeleider voor de aan het spit geroosterde vleesgerechten die de Sardische keuken u als geen ander kan presenteren. 

De wijnen hebben zelden een diepe kleur maar vertonen daarentegen vaak eerder een slechts mediumgevulde robijnrode kleur. Het ras is heel gevoelig voor oxidatie en minder uitgebalanceerde oudere wijnen vertonen dan ook redelijk gauw de sporen hiervan onder de vorm van een oranjebruine rand. De geur en de rijke smaak tonen echter al vlug de unieke combinatie van enerzijds minerale aardse toetsen (zelfs soms wat teerachtigs) en anderzijds rijpe fruitimpressies (wilde rode bessen, kers en bosbessen) vergezeld van wat lederachtigs. De oudere generatie Cannonau's vertoonden hierbij ook nog vaak een rustiek kantje maar dit is bij de moderne wijnen nagenoeg verdwenen. 
Het is duidelijk dat deze druif zich op Sardinië wonderwel heeft aangepast aan de soms loden hitte en extreme droogte. 



Ze komt hoofdzakelijk voor als de nummer één druif van de DOC Cannonau di Sardegna (een vereist minimumpercentage van 90 %), een appellatie die heel het grondgebied mag beslaan. Daarnaast komt zij ook in veel beperktere mate voor in de DOC Mandrolisai (hier heeft ze slechts een rol van 20 tot 35 % van de blends). Hoewel de Cannonau voorkomt op heel het eiland zijn er enkele regio's te vinden die er kwalitatief toch boven uitsteken zoals het oostelijk middengedeelte van het eiland onder Nuoro. 

Wat de Cannonau dan toch anders maakt van haar familieleden in Frankrijk of Spanje is enerzijds dat de smaak (ondanks de lichte kleur!) nog geconcentreerder, intenser is (te danken aan het Sardische warme klimaat) en anderzijds de typische kruidige toets die een Grenache of Garnacha vaak ontberen. 
Ten slotte, van Cannonau worden er op heel het eiland ook zoete en likoreuze wijnen gemaakt maar deze zijn vrij zeldzaam. 
Ik mocht ook helpen op de wijngaard helaas kon ik niet heel veel doen maar ik mocht wel helpen bij het enten om het ook een keer te doen. Dit vond ik best lastig de tak afsnijden en nieuwe er aan verbinden. Heel interessant maar ook wel moeilijk. Ik heb de wijn geproefd die gemaakt was op 13 september 2016. Eerlijk gezegd smaakte dit compleet anders dan de wijn wat ik gewent ben hier zat 0,0 conservering middelen in. De opa van mijn vriendin denk dat daardoor de mensen op Sardinië zo oud en gezond blijven.




Sardinië

Sardinië

Mijn vakantie ervaring met het eiland Sardinië. Ik mocht een weekje met mij vriendin mee haar haar opa’s huis op het eiland Sardinië. Wat mijn idee er bij was aller eerst dat het echt een eiland zou zijn en niet erg groot. Tot mijn verbazing vertelde mijn vriendin dat het eiland dus net zo groot is als Nederland. Een beetje bizar om dat zo voor te stellen. Ze had gelijk als je er eenmaal bent is het inderdaad erg groot.
 Ik vond het echt super mooi. Het huis lag ten oosten van het eiland dicht bij het strand. Waren zaten dicht in de buurt bij het dorpje Siniscola. 
We hadden deze week echt super mooi weer elke dag boven de 20 graden. Dus we gingen ook naar het strand.

 De eerste keer op het strand wou ik graag stukje wandelen, dit gingen we doen 100 meter verder op lagen ze hoor de wilde koeien! Ik moest hier heel hard om lachen, omdat ik nog nooit wilde koeien had gezien. Ik wou er wel heen lopen maar niet te dicht bij was een beetje bang dat ze mij gingen aanvallen. Wel hele leuke foto’s gemaakt van de dieren. Na de wandeling even lekker tot rust komen en lekker van de zon genieten (en beetje bij kleuren).  
De dagen erna gingen we met de auto naar verschillende dorpjes en baaitjes die er waren. De zee is daar echt helder blauw en de stranden wit heel erg mooi de natuur is ook echt mooi veel bergen en in dit seizoen staat alles in bloei dus veel mooie bloemen gezien. Ik ben echt tot rust gekomen in deze vakantie doordat je op de boerderij zit en niks moet geen internet hebt bij het huisje dus heel veel rust heerlijk. Dit zal niet de laatste keer zijn dat ik hier heen ga. 





Curcus BHV

Cursus BHV

Woensdag 12 april om 9:00 begon onze cursus dag BHV.
Al van te voren moesten wij een online cursus doen. Dit moest je doen omdat je anders niet mee mocht doen aan de praktijk dag zelf. Het was voor mij best veel herhaling doordat ik mijn EHBO certificaat al behaalt heb. Toch vond ik dit erg fijn en belangrijk om ook te halen, omdat het altijd van toepassing kan zijn.

 Toen we om 9:00 begonnen kregen we eerst uitleg over hoe de dag er uit kwam te zien. De leraar vertelde dat wij eerst bezig gingen met de Eerste Hulp, Gevolgd door brandbestrijding. Wat ik erg leuk vond was de nieuwe dingen die ik tegen kwam wat ik een paar jaar geleden niet had zoals een vinger bob nog nooit van gehoord. Na het aanbrengen van een vinger bob kwam ik er achter dat dit echt ideaal is! 
Wat ik nog steeds vies vind is het mond op mond beademing bij het reanimeren. Ik kan mijzelf niet er toe zetten als iemand op straat ligt en er niet verzorgt uit ziet om die mond op mond beademing te geven. Maar toch gedaan bij de praktijk dag. 
In de middag gingen we naar buiten om daar brandjes te blussen! Ik vond dit echt super leuk om te doen, wat ik wel spannend vond was om een mens te blussen met een blusdeken, maar toen ik dit 1 keer had gedaan was die spanning ook wel weg!
Ik was trots op mezelf. Toen iedereen alle brandjes had geblust gingen we naar binnen om de toets te maken. Helaas hebben wij hier de uitslag nog niet van. Toch heb ik hier een heel erg goed gevoel over dat ik het wel ga halen